Βρειτε την λεξη κλειδι στο κειμενο ,καντε μια αντικατασταση με μια αλλη και με αρκετη εμπνευση ισως καποιοι απο τους εκατονταδες αναγνωστες καταλαβουν πολλα...
[δεν βαζω τονους γιατι βαριεμαι]
``Ο ιδρωτας ετρεχε στα ματια του ,δεν εβλεπε πλεον καθαρα ,οχι ομως οτι αυτο ειχε καποια σημασια αφου περπατουσε πλεον κοντρα στον ηλιο ,απλα ειχε προστεσει ενα ακομα ενοχλητικο φορτιο πανω του .Η ανυποφορη ζεστη τον ειχε διαλυσει ,οτι και να εκανε δεν μπορουσε να δροσιστει ,ειχε πεταξει τα περισσοτερα ρουχα του ,ηταν αβασταχτα ,και ομως δεν ενιωθε διαφορα.Συνεχιζε ακαθεκτος ομως ,σφιγγοντας τα δοντια και πινοντας που και που καμια γουλια απο το παγουρι του ,το οποιο κατα καποιο τροπο δεν αδειαζε ποτε.Σαν υπνωτισμενος ειχε παψει πια να ασχολειται με το τι υπηρχε γυρω του ,πισω δεν κοιτουσε ,πιστευε εξαλλου οτι ειχε ηδη απομακρυνθει πολυ απο τον τελευταιο σταθμο .Ευτυχως εκει υπηρχε ενας φυλακαw οποτε τα πραματα που ειχε αφησει δεν κινδυνευαν απο τυχαιους περαστικους η συστηματικους κλεφτες ,τιποτε σημαντικο ,εκεινη η παλια μαλλινη καπα ,ενα μικρο βαλιτσακι με εργαλεια καθε λογης και τελος μια πελωρια τσαντα γεματη με σκονη ,αφου ειχε πεταξει ολο το περιεχομενο πριν απο καιρο-αληθεια τι ειχε μεσα εκεινη η τσαντα το ειχε ξεχασει και ο ιδιος.[Δεν θα μπορουσε ομως ποτε να συνεχισει να τα κουβαλαει ολα αυτα αν ηθελε να φτασει εγκαιρως στον επομενο σταθμο και παρα το οποιο συναισθηματικο δεσιμο τα αφησε].
Τωρα τα πραματα ηταν ακομα πιο δυσκολα ,ενιωθε τα ποδια του να λυγιζουν ,το βαρος σαν να μεγαλωνε ,η ζεστη σκοτωνε ,τα παπουτσια ειχαν γεμισει με πετρες και το περπατημα ενα μαρτυριο.Ουτε μια σκια καπου εκει κοντα για να ξαποστασει λιγο ,ετσι απλα για την ιδεα ,αφου ειχε υποσχεθει οτι θα εβαζε τα δυνατα του να φτασει γρηγορα.Τοτε εγινε κατι το αναπαντεχο, ενω παντα το περισσοτερο που μπορουσε να περιμενει ηταν ενα μικρο αερακι,ενας τρελος αερας σηκωθηκε ξαφνικα και τον δροσισε .Εφερε ομως μαζι του και πολυ αμμο ,τον τυφλωσε ,αναγκαστηκε να γυρισει για πρωτη φορα την πλατη στον ηλιο.Ετριψε τα ματια του για να την απομακρυνει ,μα μολις σηκωσε το κεφαλι του ειδε κατι παραξενο : o σταθμος βρισκοταν ακομα εκει, 200-300 μετρα πιο πισω ,λες και δεν εφυγε ποτε ,λες και τον ακολουθουσε .Μα το χειροτερο ηταν οτι επιτελους τωρα μπορουσε να δει την σκια του και αυτο που εβλεπε ηταν τρομακτικο ,ειχε ακομα στις πλατες την πελωρια τσαντα[ισως να ηταν και γεματη ] ,στο χερι το βαλιτσακι και η μαλλινη καπα ανεμιζε απο τον αερα.
